Als eerstegraads bewegingsdeskundige in (ped)agogisch perspectief (gymleraar dus) acht ik mezelf al sinds 1997 bevoegd en bekwaam om anderen bij het sporten te begeleiden. De wetten en regels in het onderwijs vinden dat ook. Dat ik dus in 2019 ook anderen buiten het onderwijs wil en kon helpen met duursport lag eigenlijk wel voor de hand. Het is trouwens niet alleen vanwege dat diploma dat ik denk dat ik atleten kan coachen, maar vooral omdat ik coachen als een (ped)agogische activiteit zie (zie elders op deze site) en vooral daarin heb ik veel ervaring en ben ik opgeleid.
En toch volgde ik afgelopen jaren nog (online)cursussen over coachen, met Trainingpeaks, volgens de 8020-methode, conform de Ironmaneisen en voor het werken met Stryd. Eerlijk gezegd heb ik er zeker wel wat van geleerd. Niet alleen de visie en werkwijze van de merken, maar ook over hoe psychologisch en aan de hand van zogenaamde ‘harde data’ het zachte coachen met elkaar verenigd worden. Wat ik daarin nog steeds mis is de (ped)agogiek. Maar ja, dat is dan dus mijn unique selling point.
